Weekend Drenthe
12-14 februari 2021
Nog steeds is er sneeuw.
Wij zijn de trotse bezitters van een Landrover met camperopbouw. Daar hebben we twee keer een reis mee gemaakt naar het ruige Noordwest Spanje (Cantabrië, Asturië, Galicië, Baskenland), naar Denemarken en naar Noorwegen (zonder de opbouw nog toen).
Covid-19 gebiedt ons allen dichterbij huis te blijven. Voor ons, met ons eigen huisje op onze ‘rug’, biedt dit nog steeds veel mogelijkheden.
We hebben een dochter in Drenthe wonen en dit leek ons een mooie bestemming nu er nog sneeuw lag. Het beloofde een mooi weekend te worden met flinke vorst en zon.
Onze camperunit is gefabriceerd in Zweden en bestand tegen minus 30 graden. We hebben een keukenblokje, slaapplek, koelkast en toilet aan boord en zijn dus behoorlijk onafhankelijk. In Nederland mag je niet vrij kamperen en veel campings waren gesloten (ofwel dat het nog geen seizoen was ofwel omdat er veel sneeuw lag en de sanitaire voorzieningen afgesloten waren in verband met de vorst).
Bij uitzondering mochten we op een eigenlijk gesloten kleine camping staan.
Het was idyllisch. De plek, vlakbij de heide en het bos en ook nog eens midden in de sneeuw.
Op weg ernaartoe hebben we in Zwolle bij een mooi restaurant een viergangen-diner afgehaald, dat we in de camper zelf ‘afgestyled’ hebben; wat gerechtjes gewarmd en de aan de hand van de beschrijving en de gekleurde stickertjes op de verpakking gerangschikt. Iets wat je een jaar geleden niet had kunnen bedenken, maar wat zeker ook zijn charme heeft.
Twee ochtenden ben ik vroeg de heide op gegaan om de zon te zien opkomen.
De eerste ochtend was er geen wolkje aan de lucht. Over het algemeen is dat fototechnisch minder interessant, maar in dit geval was er genoeg dat het compenseerde. Een ‘lonely tree’ midden op de hei. Het beeld versterkt door de egaal witte ondergrond en de struikjes op de heide behangen met glinsterende ijskristalletjes.
In de verte zag ik een reetje met elegante sprongetjes het bos in gaan. Wat een mooi begin van de dag.
Zo’n gevoel kan ik dan weer terughalen als ik mijn foto’s uitzoek. Soms vallen de resultaten tegen, maar dan herinner ik me weer hoe gelukkig het moment me maakte en dan is het ook goed.
De tweede zonsopgang was spectaculair. Prachtige wolkjes en dito kleur. Het duurde heel kort; in no-time was het echt licht en was de kleur weg. Maar ik was er op tijd bij gelukkig.
